donderdag 28 juni 2012

Appeltaart

 Blije gezichten aan de ontbijttafel

Vanmorgen “was het weer zo ver”. Ons ontbijt vindt plaats tussen 08:30 (koffie vanaf 08:00) en 10:00. We hopen ook altijd dat onze gasten niet later aanschuiven dan 10:00 uur. Anders duurt het ontbijt de hele ochtend en je stuurt je gasten natuurlijk niet weg!
Het terras van de groene kamer, Oliveira, kijkt uit over zwembad en ontbijt terras. Rond 09:45 misten we nog twee gasten aan de ontbijttafel. Heel voorzichtig gaat een gordijn open….. een slaperig hoofd kijkt over de balustrade naar beneden….. alléén voor appeltaart komen we er uit.

Appeltaart van Cas al Cubo
Onze huisgemaakte appeltaart heeft een geschiedenis. Die begint in een bus met een reisgezelschap dat vakantie vierend door Maleisië trekt. Wij zitten in die bus en daar ontmoeten we een ontzettend gezellig stel uit het pittoreske dorp Oud-Beijerland. Het zijn echte gangmakers met een geweldige humor en het klikt; we hebben 2 weken grote lol en we verwachten, zoals dat gaat in het leven, dat we ze daarna nooit meer zullen zien. Dit blijken echter bijzondere mensen en we houden contact.  Ook als wij emigreren naar Portugal. Zodra ons B&B open is, boeken ze een vakantie bij ons.

Op een zonnige dag (we kennen hier weinig anders) in september van het vorige jaar komen ze aan en, avonturiers die het zijn, duiken ze direct de lokale supermarkt in. Gewapend met boter, appels en ‘het geheime ingrediënt’ komen ze  na een paar uur terug en wij worden verbannen uit de keuken. Verbouwereerd laten we ons wegsturen, niet wetend dat ‘geschiedenis geschreven gaat worden’!  We mompelen nog tegen elkaar ‘jeetje, wat een drukte, ze zijn nèt binnen,  … nou ja, laat maar’.
Daar hebben we tot nu toe geen seconde spijt van gehad. Anderhalf uur later zitten we aan een stuk appeltaart dat het ontbijt van ons B&B onvervalste wereldfaam zal gaan bezorgen…… Misschien is dat wat onbescheiden, maar algemeen onweerstaanbaar is hij zéker!

Zo hadden we een echtpaar uit Noord Holland waarvoor we standaard ’s ochtends een Portugese ‘pastel de nata’ èn een stukje appeltaart reserveerden.  Met een kop koffie in een ligstoel aan het zwembad heel rustig wakker worden. Een ondernemend gezin uit Almere weigerde weer naar huis te gaan zonder het recept. We hebben overigens nog overwogen om ze te houden; het waren ontzettend leuke gasten, maar goed, we zijn toch overstag gegaan en gewapend met een kopie van “ons” recept vlogen zij weer Flevo-waarts.  Het was een uitzondering.


Oh ja, …. We hebben nog twee stukjes in de koelkast vandaag. Om 09:55 zijn onze gasten uit kamer Oliveira toch uit bed gelokt met een stukje appeltaart. ‘Kamer Lavanda’ zit nog aan de koffie en kijkt wat jaloersig op het taartschoteltje….. is er misschien nóg een …. Welja, we zijn op alle eventualiteiten voorbereid. Dus daar gaat het aller, allerlaatste stukje smakelijk naar binnen. We moeten niet vergeten om appels, boter en …. Nee, dat houden we geheim, op het boodschappenlijstje te zetten! Dan kunnen we deze zomer nog veel gasten verblijden met een ontbijtverrassing die de gang naar het strand met minimaal een half uur vertraagt.